- wprowadzać się
- несов.вселя́ться, переезжа́ть; ср. wprowadzić sięSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wprowadzać się – wprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować jakieś pomieszczenie na mieszkanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Do mieszkania na parterze wprowadzili się nowi lokatorzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nastrajać się – nastroić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nastawiać się emocjonalnie, psychicznie itp. w określony sposób do kogoś lub czegoś; usposabiać się; wprowadzać się w jakiś nastrój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nastrajać się wrogo do kogoś. Nastroić się przyjaźnie do jakiejś osoby … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upijać się – upić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wprowadzać się w stan odurzenia, zamroczenia, pijąc trunek w nadmiernej ilości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwykle upijał się do nieprzytomności. Miał słabą głowę, potrafił upić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wprowadzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wprowadzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}puszczać – puścić [wprowadzić] w obieg {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
reorganizować się – zreorganizować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wprowadzać zmiany we własnej organizacji, organizować się na nowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Państwo reorganizowało się. Wojsko zreorganizowało się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wprowadzić — dk VIa, wprowadzićdzę, wprowadzićdzisz, wprowadzićadź, wprowadzićdził, wprowadzićdzony wprowadzać ndk I, wprowadzićam, wprowadzićasz, wprowadzićają, wprowadzićaj, wprowadzićał, wprowadzićany 1. «prowadząc, przywieść kogoś, coś dokądś» Wprowadziła … Słownik języka polskiego
zajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, zajmowaćmuję, zajmowaćmuje, zajmowaćany {{/stl 8}}– zająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zajmowaćjmę, zajmowaćjmie, zajmowaćjmij, zajmowaćjął, zajmowaćjęli, zajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mącić — ndk VIa, mącićcę, mącićcisz, mąć, mącićcił, mącićcony 1. «czynić mętnym, nieprzezroczystym, niewyraźnym; zanieczyszczać, burzyć, bełtać» Mącić wodę w rzece, lekarstwo w butelce. ◊ Mącić wodę «wprowadzać celowo zamieszanie, zamęt, licząc, że się… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
modyfikować — ndk IV, modyfikowaćkuję, modyfikowaćkujesz, modyfikowaćkuj, modyfikowaćował, modyfikowaćowany 1. «wprowadzać modyfikacje (zmiany, poprawki)» Modyfikować formę, styl utworu. Modyfikować maszyny. Modyfikować metody, warunki pracy. 2. techn.… … Słownik języka polskiego